Het gaat om de reis, niet om de bestemming....

En dat hebben we geweten, dat het om de reis ging. In totaal 30 uur onderweg geweest en we hebben kunnen genieten van 4 vliegtuigen en 4 verschillende landen; Duitsland, Qatar, Singapore en uiteindelijk Bali dus. Met nog gerommel van koffer naar koffer en koffer naar handbagage (marit 26 kg en ik 23,8 kg) is het gelukt, de hele garderobe is er klaar voor.

Ik kijk altijd ontzettend uit naar zo'n reis, want ik weet dat er in die uren ook leuke dingen kunnen gebeuren en dat was zo. Allereerst hadden we al vertraging op -hoe kun je het ook verzinnen- Schiphol. Na een fijn emotioneel afscheid waar mijn opa en oma nog de hoek om slingerden (oma: 'ik ben oud, maar niet dom!'), hebben we een paar winkels kunnen kijken, wachten, wachten wachten en toen konden we boarden. De trip kon beginnen!
Fijn, starten in Lufthansa, jamjam broodje gekregen, opstijgen, 10 minuten de lucht in en weer naar beneden, zo dat was deel 1. Dat was niet echt spannend.

Door onze mede-stendenbali-genoot, was die vertraging veroorzaakt. Hij werd (inc. wij de eerste keer) ongeveer 7 keer omgeroepen en daarna zijn we vertrokken. Op Bali was hij nergens te bekennen, dus waarschijnlijk heeft hij zijn vlucht gemist. Op Frankfurt ook een paar uur gewacht en daarna met Qatar Airways de lucht in. Onwijs mooie stewardessen met mooie pakjes aan, verzorgden ons alsof we VIP gasten waren. Marit en ik waren dus helemaal 'flabbergasted' en helemaal blij. Ik snapte niet heel veel van het tijdsverschil want wanneer we een nacht hadden geslapen kregen we diner, om aan de tijd te wennen dus.
Op Qatar was het ongeveer half 11 's avonds en we zouden om half 2 kunnen boarden, dat werd dus 4 uur. Tussen de Sheikies hebben we koffie gedronken, 5 minuten daarna in slaap gevallen in een onmogelijk niet chille stoel en wakker worden is dan dus ook niet fijn... Daarna een gratis maaltijd opgehaald om half 4 's nachts, lekker patat en wat prutjes (geen idee).

Toen we eindelijk mochten boarden om 4 uur en dus helemaal klaar waren met de BMW's en mercedessen, horloges van 1 miljoen euro's en al die Arabische dingen, konden we onze ogen niet openhouden.
Daarna nog in Singapore gestopt, geen idee waarom en ook geen idee waarom dat niet op onze tickets stond. Singapore is wel mooi trouwens, van wat ik heb gezien.
In Denpasar, Bali geland om 23:30 lokale tijd, Holland dus half 6.
Helemaal kapot en klaar voor ons bed. Vriendelijk ontvangen en nu al een cultuurshock. Het was 25 graden, maar lekker. In een te koude airco busje naar het hotel gereden in Kuta, ongeveer een half uurtje vanuit Denpasar.

We zitten beneden en dus aan het zwembad en aan het restaurant, het is hier allemaal open, maar allemaal beschut met prachtige bloemen en planten in allerlei kleuren (wat zal mijn moeder jaloers zijn)..
Buiten op ons terrasje even van de weinig overgebleven adrenaline genieten en wifi proberen. Gedoucht en lekker naar bed gegaan. De volgende dag staat een meeting gepland.

Heerlijke bedden en dus ook lekker geslapen, op naar het ontbijt. Nu zien we alles in het licht, fantastisch en aangename temperatuur, Marit en ik zien het wel zitten 10 weken hier. Het ontbijt en de koffie uitgeprobeerd, ze koken individueel voor ons en het was dan ook heel erg lekker, niet bijzonder, maar doe mij maar simpel, je moet dan ook niet met 10 kg vet meer NL in komen.. Toast met jam en boter + fried egg, jus d'orange en koffie, even wennen met de koffie, ik had mijn hoofd wel willen zien bij de eerste slok...

Daarna Kuta ingegaan en ongeveer tegen iedereen 'hoi' gezegd en 'we are from Holland', 'No we are students', 'Staying in Taman Rosani'.. Blablabla. Mooie sarong gekocht (voor de mensen die niet weten wat een sarong is: een doek) en een nieuwe simkaart. Een ijsje natuurlijk, niet te vergeten en héél veel water.

Op de terugweg heb ik een 'full body massage' laten doen en Marit een back massage van allebei een uur. Marit had last van d'r rug van het vliegtuig en ja dan mag ik niet achterblijven natuurlijk, zoiets moet je samen doen.. Vervelend! Ik moest wel met de billen bloot en een jongen van 19 was Marit aan het masseren, dat hoorden we gelukkig aan het einde haha! Waarschijnlijk had hij een fijn uurtje gehad.
Af en toe kippenvel en rollende ogen van de pijn, maar uiteindelijk voel je je herboren. Een scheet en een knikker afgerekend en tevreden naar buiten. Bij het hotel een duik in het koele zwembad genomen en lekker gedoucht. Wat we vanavond gaan doen weten we nog niet, waarschijnlijk even naar Kuta en daar eten.

Sorry voor het verhaal, maarrrrrr ik hoop dat jullie overtuigd zijn om me nu te komen opzoeken!